Co robi czasownik w zdaniu i co się z nim dzieje? Chciałoby się rzec, że leży i pachnie – byłoby najprościej, ale nie tym razem….Czasownik ma zdecydowanie ważniejszą funkcję. Stoi w odpowiednim miejscu, poprawnie odmieniony i informuje co kto robi i co się z nim dzieje 🙂
Podstawową, słownikową i nieodmienioną formą czasownika jest bezokolicznik (Infinitiv), który w języku niemieckim ma końcówkę –en lub –n. | (w języku polskim – ć)
trinken gehen schlafen basteln sammeln angeln
Ale cóż nam po nieodmienionej formie, skoro zapewne każdy chciałby zaznaczyć SWOJĄ lub CZYJĄŚ obecność w pewnym procesie lub wykonywanej czynności, dlatego właśnie czasowniki zawsze odmieniamy przez osoby.
A jak odmieniamy? Wszystkie czasowniki otrzymują odpowiednie końcówki i zdecydowana większość odmienia się regularnie, co znaczy, że nie zachodzi żadna zmiana w temacie czasownika.
Istnieje również grupa czasowników, przy których odmianie dodajemy do tematu czasownika samogłoskę ( e ) w 2. i 3. osobie liczby pojedynczej oraz w 3. osobie liczby mnogiej, jeśli kończy się on na:
–t ( warten, antworten)
–d (reden, finden)
–m (atmen, widmen)
–n ( rechnen, öffnen)
Natomiast gdy temat czasownika zakończony jest na:
– s (rasen)
– ß (heißen)
– x (faxen)
– z (würzen)
Czasownik otrzymuje tylko końcówkę -t w 2. osobie liczby pojedynczej
Już dzisiaj zapraszam Cię na dalsze przygody czasownika, a tymczasem kilka przykładów czasowników odmieniających się regularnie. Zbuduj krótkie zdania, pamiętaj o właściwym miejscu czasownika – wiem, że potrafisz! 😉
