Partykuła niejedno imię ma

Można bez niej żyć, ale po co? My mówiąc po polsku też używamy partykuł. W większości nieświadomie. Tylko te niemieckie nie do końca możemy przetłumaczyć na język polski. Sprawdź  jak użycie partykuły zmieni  Twoje spojrzenie na nie i jak wpłynie na Twoje wypowiedzi.

Partykuły są nieodmienne i nie podlegają stopniowaniu. Nie posiadają znaczenia, ale dzięki nim wypowiedź nabiera bardziej ekspresyjnego charakteru, tzn. możemy wyrazić  emocje i podkreślić uczucia.

Przedstawiam Ci 4 często stosowane partykuły:

1. denn 

•   występuje w pytaniach, nie jest akcentowana. Podkreśla  ZACIEKAWIENIE/ ZDZIWIENIE:

Was ist denn hier los? – Cóż tu się dzieje?

Was ist denn los mit dir? – Co się z Tobą dzieje?

• denn może nadawać wypowiedzi ton ZNIECIERPLIWIENIA/ WYRZUTU:

Wo hast du denn deinen Verstand? – I gdzie twój rozsądek?

Ich habe Angst, kannst du das denn nicht begreifen?! – Boję się, nie możesz tego zrozumieć?!

2. ja 

• w zdaniach wykrzyknikowych wyraża zaskoczenie i zdziwienie mówiącego:

Das ist ja eine Überraschung! – Ależ  niespodzianka!

Eva, du siehst ja herrlich aus! – Ewa, wyglądasz naprawdę wspaniale!

3. doch

• występuje w zdaniach rozkazujących i wykrzyknikowych. Nadaje im ton zniecierpliwienia, oburzenia, sprzeciwu, silnego zdziwienia:

Das kann doch nicht wahr sein! – To nie może być prawda!

Das ist doch die Höhe! – To już jest szczyt wszystkiego!

Hör doch endlich mit diesem Streit auf! – Przestań się wreszcie kłócić!

• partykułą doch można wzmocnić wyrażoną intencję, np. prośbę, życzenie, wyrzut:

Wenn doch nur schon Freitag wäre! – Ach, gdyby już był piątek!

• partykuła doch łączy treści przeciwstawne:

-Mein Handy ist kaputtgegangen. – Zepsuła mi się komórka 😦

– Das ist doch nicht so schlimm. – Ach, nie jest tak źle.

4. mal = gelegentlich, irgendwann (przy okazji, kiedyś)

• wyraża niezobowiązujący stosunek do danej czynności

Ich schreibe dir mal – Napiszę przy okazji.

Ich rufe dich mal an ….. – Zadzwonię… 😉

mal = doch, endlich (wreszcie, w końcu) 

• podkreśla prośbę, żądanie mówiącego

Warte mal! ich komme gleich! – Poczekaj no, zaraz przyjdę!  😉

Pamiętaj!

Najważniejszy jest fakt, że partykuły występują głównie w języku potocznym. Zapomnij o nich gdy piszesz e-mail, wypracowanie lub gdy uczestniczysz w oficjalnych rozmowach – nie wypada ich wtedy używać.