Można bez niej żyć, ale po co? My mówiąc po polsku też używamy partykuł. W większości nieświadomie. Tylko te niemieckie nie do końca możemy przetłumaczyć na język polski. Sprawdź jak użycie partykuły zmieni Twoje spojrzenie na nie i jak wpłynie na Twoje wypowiedzi.
Partykuły są nieodmienne i nie podlegają stopniowaniu. Nie posiadają znaczenia, ale dzięki nim wypowiedź nabiera bardziej ekspresyjnego charakteru, tzn. możemy wyrazić emocje i podkreślić uczucia.
Przedstawiam Ci 4 często stosowane partykuły:
- denn
- występuje w pytaniach, nie jest akcentowana. Podkreśla ZACIEKAWIENIE/ ZDZIWIENIE:
Was ist denn hier los? – Cóż tu się dzieje?
Was ist denn los mit dir? – Co się z Tobą dzieje?
- denn może nadawać wypowiedzi ton ZNIECIERPLIWIENIA/ WYRZUTU:
Wo hast du denn deinen Verstand? – I gdzie twój rozsądek?
Ich habe Angst, kannst du das denn nicht begreifen?! – Boję się, nie możesz tego zrozumieć?!
2. ja
- w zdaniach wykrzyknikowych wyraża zaskoczenie i zdziwienie mówiącego:
Das ist ja eine Überraschung! – Ależ niespodzianka!
Eva, du siehst ja herrlich aus! – Ewa, wyglądasz naprawdę wspaniale!
3. doch
- występuje w zdaniach rozkazujących i wykrzyknikowych. Nadaje im ton zniecierpliwienia, oburzenia, sprzeciwu, silnego zdziwienia:
Das kann doch nicht wahr sein! – To nie może być prawda!
Das ist doch die Höhe! – To już jest szczyt wszystkiego!
Hör doch endlich mit diesem Streit auf! – Przestań się wreszcie kłócić!
- partykułą doch można wzmocnić wyrażoną intencję, np. prośbę, życzenie, wyrzut:
Wenn doch nur schon Freitag wäre! – Ach, gdyby już był piątek!
- partykuła doch łączy treści przeciwstawne:
-Mein Handy ist kaputtgegangen. – Zepsuła mi się komórka 😦
– Das ist doch nicht so schlimm. – Ach, nie jest tak źle.
4. mal = gelegentlich, irgendwann (przy okazji, kiedyś)
- wyraża niezobowiązujący stosunek do danej czynności
Ich schreibe dir mal – Napiszę przy okazji.
Ich rufe dich mal an ….. – Zadzwonię… 😉
mal = doch, endlich (wreszcie, w końcu)
- podkreśla prośbę, żądanie mówiącego
Warte mal! ich komme gleich! – Poczekaj no, zaraz przyjdę! 😉
Pamiętaj!
Najważniejszy jest fakt, że partykuły występują głównie w języku potocznym. Zapomnij o nich gdy piszesz e-mail, wypracowanie lub gdy uczestniczysz w oficjalnych rozmowach – nie wypada ich wtedy używać.
